4.3 Przeciwwskazania
Hipoglikemia.
Nadwrażliwość na insulinę ludzką lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie
6.1, chyba, że jest to częścią programu odczulania.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zmianę typu lub marki stosowanej u pacjenta insuliny należy przeprowadzać pod ścisłym nadzoremlekarza. Zmiana mocy, marki (producenta), typu (rozpuszczalna, izofanowa, mieszanka), pochodzenia(insulina zwierzęca, ludzka, analog insuliny ludzkiej) i (lub) metody produkcji (rekombinacja DNAlub insulina pochodzenia zwierzęcego) może spowodować konieczność modyfikacji dawki.
W przypadku zmiany produktu z insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką, u niektórych pacjentów może być konieczna zmiana dawki. Jeżeli konieczna jest zmiana dawki, powinna onanastąpić przy podaniu pierwszej dawki nowej insuliny lub w czasie pierwszych kilku tygodni lubmiesięcy jej stosowania.
U niektórych pacjentów, po zmianie insuliny pochodzenia zwierzęcego na insulinę ludzką, wczesne objawy ostrzegawcze hipoglikemii mogą być mniej wyraźnie zaznaczone lub zupełnie różne od tychwystępujących podczas stosowania insuliny pochodzenia zwierzęcego. W przypadku uzyskaniau pacjenta lepszej kontroli glikemii (np. przez zastosowanie intensywnej insulinoterapii) objawyostrzegawcze hipoglikemii mogą być mniej wyraźne lub wcale się nie pojawić. Należy poinformowaćo tym pacjentów. Inne sytuacje, które mogą spowodować zmianę lub osłabienie wczesnych objawówostrzegawczych hipoglikemii to: długotrwała cukrzyca, neuropatia cukrzycowa, przyjmowanieniektórych leków, np. β-adrenolityków. Niewyrównana hipoglikemia lub hiperglikemia możeprowadzić do utraty przytomności, śpiączki lub zgonu.
Stosowanie nieodpowiednich dawek lub przerwanie leczenia, zwłaszcza w przypadku cukrzycy insulinozależnej, może prowadzić do hiperglikemii i kwasicy ketonowej – stanów, które potencjalniemogą być śmiertelne.
Stosowanie ludzkiej insuliny może spowodować wytworzenie przeciwciał, jednak ich miano jestniższe niż w przypadku stosowania oczyszczonej insuliny pochodzenia zwierzęcego.
Zapotrzebowanie na insulinę może ulec znacznej zmianie w przypadku chorób trzustki, nadnerczy, przysadki mózgowej, tarczycy, zaburzeń czynności nerek lub wątroby.
Zapotrzebowanie na insulinę może być zwiększone podczas chorób z wysoką gorączką, ciężkiegozakażenia, chorób i zaburzeń czynności przewodu pokarmowego przebiegających z nudnościami,wymiotami, biegunką, powolnym opróżnianiem żołądka oraz z zaburzeniami wchłaniania, jak również w przypadku zaburzeń emocjonalnych.
Modyfikacja dawki może być również konieczna w przypadku zmiany aktywności fizycznej pacjentalub sposobu odżywiania.
Osoby zamierzające przekroczyć przynajmniej dwie strefy czasowe powinny skonsultować sięz lekarzem w celu zmiany schematu podawania insuliny. W czasie podróży lotniczej należy insulinęprzechowywać w bagażu podręcznym, a nie w luku bagażowym (nie może ulec zamrożeniu).
Podczas długotrwałego leczenia insuliną może rozwinąć się oporność na insulinę. W razie wystąpieniainsulinooporności należy zastosować większe dawki insuliny.
Wersja 5.1 3/8